رضا جان عکس ما رو سعی کن رو قندون بزنی...یه وقت خدای ناکرده رو یه چیز دیگه نزنی...بالاخره ما آبرو حیثیت داریم

داریوش جان همه ما به دلداری نیاز داریم...گاهی من به تو دلداری می دم گاهی تو به من...من به بقیه دلداری میدم ولی خودمم گاهی وقتها واقعا دلم تنگ میشه و احتیاج به دلداری دارم

آقا قشنگه شعرت......اما اومدی به ما دلداری دادی ...که غصه نخور رسم زمونه اینه....خودت که ازما ویرون تری داداش........خوش باشی 

واقعا نفس با خوشی بیرون نمیاد . دوست داشتن واقعی از بین رفته . شب نشینی های بی ریا کجا رفت دل تنگیها به کجا پر کشید. مانده ایم با دستانی پر از غم و اندوه . سرنوشت ما هم اینطور رقم خورده .باید زندگی کرد و الکی خوش بود ..!!!

به کجا پناه ببرم؟؟؟؟
پناه بر تو ای خدا
از دست این قبیله گرگ صفت
قشنگ بود

قشنگ بود

با سلام خدمت بابك جان

شعر زيبايي بود بازم سخن نان و مال و مشكلات زندگي

روزي بياد دارم گفتي براي اين جماعت كوردل نوايي سر ده و حرف هاي نا گفته رو تكميل كن.

اين جماعت حتي اجازه ي گفتن ب را به ادمي نمي دهند چه برسه به گفتن ي .

خوش باشي عزيز

و در راه اهدافت پاينده

با تشكر

رضا جان صفا دادی

این جا،جایی برای نشستن و پذیرایی نیست و این خانه...این وبلاگ..بدون صفای قدم شما گرمی ندارد...این خانه را گرم کنید

درود بر شما

 anan k ghamo ghoseh khordand gol khordand anan k mol khordand lezat bordand ok